ANTWERPEN - In opdracht van de VRT produceerde ANDERE WERELD Films de documentaire 'Verboden verdriet'. De documentaire vertelt het verhaal van een tienermeisje dat opgroeit in een arm gezin. Wegens een jeugdbeschermingsmaatregel kan de film echter niet getoond worden op de openbare zender.
Twee jaar lang werkte het regisseursduo Jelle Janssens en Sofie Hanegreefs aan de documentaire 'Verboden verdriet'. De film zou de eerste aflevering zijn geweest van de documentairereeks '1 op 10' die vanaf 28 februari te zien is op één. De reeks brengt vijf verhalen over mensen, van jong naar oud, die onder de armoedegrens leven. De vijf verhalen samen symboliseren de vicieuze cirkel van armoede die van generatie op generatie wordt doorgegeven.
Eerbetoon
De belangrijkste boodschap die 'Verboden verdriet' wil meegeven gaat over armoede en schuld. "Armoede kent vele vooroordelen waarbij mensen dikwijls overtuigd zijn dat het om eigen schuld gaat. Het is helemaal niet Bertina haar schuld dat ze in armoede leeft. Het is door een heel spijtige ziekte van haar vader dat ze in zo’n situatie is beland", vertelt Jelle Janssens. Janssens zegt dat het vijftienjarige meisje de film opdraagt als eerbetoon aan haar overleden vader. "Toen haar vader stierf, heeft Bertina haar hele wereld zien veranderen. Ze vertelt over haar leven om aan haar vader in de hemel te laten zien hoe het met haar gaat."
Vertrouwen
"De film is een heel eerlijk en oprecht portret waarbij niets is in scène werd gezet", zegt Janssens. Chris Vleugels van het Kinderrechtencommissariaat ziet daarin een contradictie: "Tijdens de opnames wordt een vertrouwenssfeer gecreëerd waardoor de jongere zich veilig voelt om heel persoonlijke informatie te delen. Maar tegelijkertijd is het doel een aantrekkelijk programma te maken dat een groot publiek kan bereiken."
Maatregel
Tot teleurstelling van velen kan de film wegens een jeugdbeschermingsmaatregel niet uitgezonden worden. Vleugels licht hierover toe: "Een jongere die onder de maatregel van een jeugdrechter valt, mag niet identificeerbaar in beeld worden gebracht en de naam mag niet worden gepubliceerd. Dit is zelfs zo belangrijk dat deze maatregel in het strafrecht is opgenomen." Het besluit bestaat om minderjarigen te beschermen en om stigmatisering te vermijden. In het bijzonder wilde de wetgever ervoor zorgen dat het (latere) beroeps- en gezinsleven niet in het gedrag zou kunnen komen.
Dubbelzinnig
Toch heeft Vleugels hierover een dubbele mening: "De jongere heeft enerzijds dat recht op bescherming. Maar anderzijds hebben jongeren ook het recht op participatie. Jongeren hebben het recht om voor zichzelf op te komen en hun eigen mening te laten horen." Het Kinderrechtencommissariaat zal in de komende maanden extra aandacht besteden aan het thema van minderjarigen en media. Vleugels beklemtoont dat het commissariaat mikt op een structurele oplossing op langere termijn. Ook Janssens ijvert voor meer nuance in de wetgeving: "Er wordt tegenwoordig zoveel met beeld verteld. Dan is het toch spijtig dat bepaalde mensen worden uitgesloten?"
Intussen onderzoekt Sofie Hanegreefs hoe de film alsnog op een educatieve manier in scholen kan worden ingezet.
Voor vragen of meer informatie over 'Verboden verdriet' kunt u terecht bij anderwereld [at] gmail.com (anderwereld[at]gmail[dot]com).
© 2013 - StampMedia - Laura Lefever
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 25/03/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 25/03/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 25/03/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 25/03/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Pienternet.be op 25/03/2013
Dit artikel werd gepubliceerd door Belg.be op 25/03/2013
