Wat gebeurt er als twee wereldleiders, berucht om hun autoritaire trekjes, elkaar blindelings vertrouwen? De band tussen Trump en Poetin lijkt eerder op een bromance dan op zuivere diplomatie – met Europa als het onfortuinlijke derde wiel aan de wagen.
“Rusland heeft met Vladimir Poetin een genie en een sterke leider aan het roer staan.” Neen, dat is niet mijn persoonlijke visie die hier doorschemert. Dit is een uitspraak van de Amerikaanse president Donald Trump. Hij haalt geregeld wel zijn loftrompet boven voor de Russische leider. Beide presidenten, of beter gezegd dictators, zijn werkelijk twee handen op één buik. Dat hoeven we niet onder stoelen of banken te steken. Helaas is Europa de buik waar hun handen op rusten.
Poetin kan genadeloos zijn gangetje gaan op Oekraïens grondgebied. Loehansk en Donetsk, twee provincies in Oost-Oekraïne, zullen weldra helemaal deel uitmaken van Rusland. Donald Trumps team begrijpt naar eigen zeggen de claim op die gebieden. “De inwoners spreken toch Russisch en hebben als meerderheid gekozen voor de aansluiting.” Ik zal ‘aansluiting’ (Anschluss) maar beter niet in het Duits vertalen, omdat het doet denken aan Nazi-Duitsland. Zij gingen in 1938 Oostenrijk annexeren omdat in beide landen Duits gesproken werd. Nu lijkt Rusland quasi hetzelfde te doen op Oekraïens grondgebied. Nochtans zou die gedachte bijzonder veel weerklank vinden in 1938.
Grommen en brullen
Herinnert u zich nog die internetmeme waarop Poetin een wilde beer temt? Zijn entourage fotografeerde hem eigenlijk te paard, maar dat was niet stoer genoeg. Die beer kunnen we gerust vervangen door president Trump. Soms even grommen en brullen, maar aan het eind van de rit het baasje gehoorzamen. Eerlijk gezegd wil ik niet weten waar die oorlogsagressie gaat eindigen. Ik vrees op westers grondgebied, maar pin me niet vast op de exacte locatie.
“Poetin zou mijn vertrouwen nooit durven misbruiken”, zei Donald Trump eens. Vladimir Poetin beloofde hem onder andere om de aanvallen op de Oekraïense energie-infrastructuur te staken. Vladimir Poetin, de brave man die hij is, liet die belofte al vrij snel links liggen. Misschien had hij te veel vodka met kaviaar geconsumeerd in het Kremlin. Ik twijfel er niet aan dat hij nadien uitbundig de kalinka heeft gedanst. Zo draaide Poetin de VS opnieuw een rad voor de ogen.
