© Wikipedia

In een reeds eerder verschenen artikel op De Andere Mening  heb ik een zeer beknopte analyse gegeven van hoe de media– na gaybashing en andere delicten – seksisme alweer geculturaliseerd en geïslamiseerd hebben.

Gisteren, 4 augustus 2012, las ik een artikel van StampMedia-journalist Sander Carollo met als titel: "Wanneer leggen moslims de verantwoordelijkheid bij hun eigen gemeenschap?"  Ik dacht even om tussen de soep en de patatten een korte reactie hierop neer te typen.

Het eerste wat me opviel in zijn column was dat hij vanuit een specifiek referentiekader vertrok. Niet dat daar iets mis mee is, want elke journalist doet dat. Maar wat ik kenmerkend vond aan zijn artikel, was de agressieve stigmatiserende ondertoon die je eerder verwacht in de grijsgedraaide speeches van gefrusteerde anti-islam politici zoals NV-A’er Karim Van Overmeire of GROEN-politicus Luckas Vander Taelen.

Terwijl Sofie Peeters in haar documentaire overduidelijk aantoonde dat de moslimgemeenschap zélf slachtoffer van het seksisme is, vertoonde de auteur van het artikel geen gêne en pakt hij diezelfde gemeenschap ongenadig hard aan.

Allochtonen en moslims?

Meneer Carollo had in eerste instantie digitale inkt kunnen besparen door in de allereerste zin van zijn publicatie het woord ‘allochtonen’ weg te laten, want in onze samenleving zijn moslims per definitie allochtonen, en helaas geen Belgen. Ook al hebben ze de Belgische nationaliteit en zijn ze geboren en getogen in vaderland België, een ‘bruine’ – in deze context althans – is en blijft altijd een ‘allochtoon’.

‘De cultuurgebonden seksisme-theorie’

Meneer Carollo voelde ook de drang om het seksisme in de Brusselse straten aan de islamitische cultuur te koppelen. Volgens hem zou seksisme, afgaand op de reportage, een wijdverspreid fenomeen zijn binnen de moslimgemeenschap. Ik citeer: "... Dutroux is een uitermate geïsoleerd geval en seksisme binnen de moslimgemeenschap is dat duidelijk niet ... ." Om zijn ‘argumenten’ kracht bij te zetten, heeft hij niks anders gevonden dan seksisme aan gaybashing te koppelen.

Deze vreemde combinatie laat weer eens zien dat sommige individuen twee maten en twee gewichten hanteren. Waar blijft de ‘cultuurgebonden seksisme-theorie’ als het gaat over Patrick Dewael, Jos Ghysen, Pol Van Den Driessche of de Franse parlementsleden die de Franse minister van Huisvesting Cécile Duflot nafloten? Waarom stelt Sander zich niet de vraag: “Wanneer leggen niet-moslims de verantwoordelijkheid bij hun eigen gemeenschap?”

Inderdaad, de moslimgemeenschap is als een containerpark waar zich maar één grote container bevindt: je kan er al het vuil van de maatschappij in dumpen, van gaybashing, seksisme tot terrorisme – en vrees niet, je krijgt daar geen bekeuring voor. Sorteren is hier geen must –.

Nota bene: ik zou graag willen verwijzen naar het sterke en zeer genuanceerd artikel van onderzoekster Sophie Withaeckx, die bij het Centrum voor Gender & Diversiteit werkt aan de Vrije Universiteit Brussel.

© 2012 – De Andere Mening – Hamid