Dat sommige mensen een contactallergie hebben voor nikkel en eczeem krijgen bij aanraking met de huid, is vrijwel algemeen bekend. Wat velen echter niet weten, is dat een kleine groep mensen ook een allergische reactie krijgt na het eten van voeding met een hoog nikkelpercentage. Lisa (22) is een van hen. “Doordat nikkel van nature in de meeste voedingsmiddelen voorkomt, is een nikkelvrij dieet vrijwel onmogelijk”, legt ze uit in onderstaande column.
Nikkelsulfaat (kortweg nikkel) is een metaal dat vaak verwerkt wordt in zaken als ritssluitingen, sieraden en munten. Daarnaast komt nikkel in kleine hoeveelheden voor in al onze voedingsmiddelen. Het gaat onder meer om chocolade, drop, noten, peulvruchten, graansoorten als tarwe, rogge, haver en gerst, sla, spinazie en prei. Ook voedsel en drank uit blik, of eten dat bereid werd in aluminium pannen en met aluminium keukengerei, bevatten (zeer veel) nikkel. Die houten lepels en emaillen pannen uit grootmoeders tijd zijn dus zo gek nog niet.
Toen ik zes was, werd ik onaangenaam verrast met het nieuws dat ik zo'n uitzonderlijk persoon ben die allergisch is voor het nikkel dat in ons voedsel zit. Mijn moeder kreeg na de resultaten van mijn allergietest vier A4-tjes overhandigd waarop de producten stonden opgelijst die ik beter niet of niet te vaak kon eten.
Doordat nikkel van nature in de meeste voedingsmiddelen voorkomt, is een nikkelvrij dieet vrijwel onmogelijk. Een medicijn om een allergische reactie op nikkel te onderdrukken is nog niet uitgevonden en dus is het de kunst om zo min mogelijk nikkel binnen te krijgen, zonder te verhongeren.
Eigen boontjes doppen
Mijn moeder hield nauwlettend in de gaten wat ik allemaal in mijn mond stopte en ik heb daardoor een vrij onbezorgde en eczeemloze jeugd gehad. Maar nu ik meerderjarig ben en op kot zit, moet ik elke dag zelf voor mijn maaltijden zorgen. Hierdoor ondervind ik de nadelen van een allergie meer dan tijdens mijn kinderjaren. Afhaal- en kant-en-klaarmaaltijden zijn bijvoorbeeld uit den boze en dus moet ik na een lange schooldag zelf kokkerellen.In de supermarkt bestudeer ik zorgvuldig de etiketten en het schap met de diepvriespizza's en pastasalades loop ik snel voorbij.
Gezellig uit eten gaan met mijn lief vergt ook veel tijd en energie. Het romantische avondje uit begint 's ochtends al met het uitdiepen van menukaarten en het telefoneren met de koks. Daarnaast ga ik nergens heen zonder mijn eigen snacks en boterhammen, die vaak gemaakt zijn van mais-, rijst- en/of speltmeel. Ook van fruit en zuivelproducten ben ik een grote fan, omdat daar weinig nikkel inzit.
Verleidingen weerstaan
De verleiding is soms groot om toch iets te eten wat voor mij verboden is. Vooral op verjaardagspartijtjes van familie en vrienden wordt mijn uithoudingsvermogen op de proef gesteld. Het is een groot feest als ik mag kiezen uit vier verschillende soorten gebak. Toch bedank ik vriendelijk. 'Ben je op dieet?' is de vrolijke reactie die ik dan krijg. 'Nou, je houdt goed vol hoor!' is het volgende dat ik te horen krijg, nadat ik ook de bonbons en de pinda's aan mij voorbij laat gaan. Een raar compliment, aangezien ik niet bepaald last heb van overgewicht.
Al die lekkernijen moeten afwijzen: leuk is anders. Maar hoe hard mensen ook blijven aandringen om eens een keertje te zondigen ('één stukje appeltaart kan toch geen kwaad?!'), ik houd vol. Dat ene stukje kan er namelijk voor zorgen dat ik een uitbarsting van eczeem krijg die ik dan met agressieve hormoonzalfjes moet bestrijden. Daarnaast weegt de bijkomende jeuk niet op tegen vijf minuten genieten van een stuk gebak.
Niet zielig
Aan de andere kant zijn er mensen die medelijden hebben als ik hen vertel wat ik allemaal niet mag of kan eten. Het feit dat ik geen chocolade mag,zorgt vooral bij vrouwen voor een grote schok. Hoe vervelend het soms is om voor zoveel producten allergisch te zijn, ik probeer de personen in kwestie vaak duidelijk te maken dat ik absoluut niet zielig ben. Ik heb de gevolgen zelf in de hand en ondertussen weet ik dat wie zijn gat brandt, op de blaren moet zitten.
Ik focus me liever op het positieve. Zo geniet ik enorm van de dingen die ik wél mag eten en ben ik een gelukkig mens als ik een bakker ontdek die tarwevrije broodjes, koekjes en gebakjes maakt. Of nog beter, als ik recepten en ingrediënten vind waarmee ik ze zelf kan bakken. En zeg nu zelf: er is toch niets leukers dan na het harde werk in de keuken op de sofa neer te ploffen met een muffin die tarwe- chocolade-, én notenvrij is?
© 2014 – StampMedia – Lisa van der Waal
Dit artikel werd gepubliceerd door Jongerenplaneet.be op 22/08/2014
