Na drie jaar Roda JC volgde Harm Van Veldhoven deze zomer Marc Brys op als trainer bij KV Mechelen. Dankzij zijn aanvallende speelstijl waait er een frisse wind in Achter de Kazerne. Na de 4-2 zege in de eerste competitiewedstrijd tegen Charleroi zijn de verwachtingen hooggespannen. Een monoloog.

"Ik droom wel eens van play-off 1, maar als je het nuchter bekijkt, weet je dat het moeilijk wordt. Mijn ploeg is zeker nog niet af. Dat zal minstens nog drie tot zes maanden duren. Als we deze lijn kunnen doortrekken gaan we binnen twee jaar wel heel dicht bij de top zes aanleunen."

Nieuwe speelstijl

"Met onze nieuwe speelstijl zullen we in het begin wedstrijden verliezen, maar door fouten te maken leer je wel het meeste bij. De enige manier om ooit door te groeien naar de top zes is van je eigen kwaliteiten uit te gaan en overal je eigen voetbal proberen te brengen. Als je jezelf altijd aanpast aan de tegenstander ga je wel eens wedstrijden winnen, maar kan je nooit evolueren naar een team dat play-off 1 mag ambiëren. Ik zal me sowieso niet zo snel aanpassen aan de tegenstander. Ik maak mijn keuzes op basis van de frisheid van mijn spelers en wat op dat moment het beste is voor het team, niet in functie van de tegenstander."

Anderlecht

"Ik wil met KV Mechelen heel dominant spelen, een snelle balcirculatie zien en iedere wedstrijd tien à vijftien kansen afdwingen. Dat we op verplaatsing spelen maakt mij niet uit, zelfs op Anderlecht wil ik komen voetballen. Iedere thuiswedstrijd zit het stadion vol en ik wil die mensen iets teruggeven. We hebben voldoende kwaliteit om dat voetbal te spelen, ook centraal achterin. Als het middenveld goed beweegt, is er geen enkel probleem. Pandza moet niet gaan kappen en draaien, maar mogelijkheden krijgen om in te spelen. Als die er niet zijn komt hij in de problemen, maar dit is dan te wijten aan te weinig beweging voor de bal. De Witte zie ik trouwens meer als centrale verdediger dan als middenvelder. Hij is veel nuttiger in de opbouw van achteruit dan op het middenveld en heeft een goede lange bal."

Gorius

"Dit jaar kan de dreiging van meerdere spelers komen, terwijl die vorig jaar vooral van Gorius moest komen. Dat is een gezondere situatie en vooral ook gevaarlijker. We hebben Pedersen, Enevolsen en Junker kunnen aantrekken, omdat ze een minder seizoen achter de rug hebben. In het verleden werd er voor hen 2,5 miljoen betaald en wij hebben hen voor heel weinig kunnen binnenhalen. Als ze opnieuw hun oude niveau halen, zijn het spelers voor een Belgische topclub."

"Met Malki en Junkers heb ik de voorbije jaren bij Roda topschutters gecreëerd, maar het maakt mij niet uit wie scoort. Mij gaat het er vooral om dat er kansen worden gecreëerd. Door de aanvallende speelstijl zullen spitsen als Vandenbergh en Ruiz wel meer doelkansen krijgen. Vorig jaar hebben ze niet zo vaak gescoord maar ze hebben veel kwaliteiten. Ze moeten dit jaar opstaan wanneer ze hun kans krijgen."

Beerschot

"Voor ik naar Nederland trok, draaide mijn tweede seizoen bij Beerschot uit op een grote ontgoocheling. De 1-4 nederlaag tegen Racing Mechelen in de Beker van België was toen het trieste dieptepunt. Mijn frustratie en ontgoocheling groeide iedere week en na die wedstrijd ontplofte de bom en stapte ik op. Het jaar ervoor was ik vijfde geworden en had ik de ploeg naar de halve finale van de Beker van België geloodst. In die periode speelden we Anderlecht van de mat met misschien wel het beste voetbal van het land. Na het seizoen werd bijna heel de ploeg verkocht en voelde ik mij in de steek gelaten. Ik heb drie maanden geprobeerd om de situatie te herstellen, maar ik voelde dat er zaken aan de hand waren die ik niet kon rechttrekken. Daar heb ik mijn conclusies uit getrokken."

"Als trainer heeft die periode me wel sterker gemaakt. Ik heb geleerd dat je de dingen niet aan het toeval mag overlaten in de hoop dat alles wel goedkomt. Als jonge trainer geloof je nog sneller wat mensen je zeggen maar nu ben ik veeleisender geworden. Dat moet ook, want anders ben je een makkelijk slachtoffer. Je moet de koe bij de horen vatten en geen afwachtende houding aannemen, want anders kom je in de problemen."

Roda JC

"Twee weken na mijn ontslag bij Beerschot belde Roda JC. Wanneer een trainer in november ergens wordt ontslagen weet je dat er daar van alles aan de hand is. Ik merkte eigenlijk pas in februari hoe diep de club zat. Roda was bijna failliet en er waren gesprekken aan de gang over een fusie met rivaal Fortuna Sittard. Op dat moment was het echt overleven. Er was veel onrust binnen de club en bij de supporters. Door de steun van enkele bestuursleden kon ik doorzetten en toch iets opbouwen. Zo gingen we steeds meer het voetbal spelen dat ik wilde brengen en zijn we ondanks de enorme sanering toch doorgegroeid tot een heel goede middenmotor. Dat gaf me veel voldoening en ik kreeg steeds meer respect en waardering voor mijn werk. Vorig seizoen botste ik op de limieten van de club en wist ik dat ik dit seizoen bij Roda alleen maar slechter kon doen. Ik was dus toe aan een nieuwe uitdaging en bij KV Mechelen zag ik veel potentieel."

Nederland-België

"Ik had bij Mechelen een goed gevoel en ik herkende me in de waarden van de club, namelijk de mentaliteit en de passie. Het is ook een heel familiale club, terwijl het er in Nederland veel zakelijker en professioneler aan toe gaat. Ik werd hier wel geconfronteerd met de beperkte infrastructuur. Op dat vlak was het absoluut een stap terug. Ik moet de faciliteiten heel praktisch invullen en daarin heb ik mijn weg in moeten leren vinden."

"Niet alles in Nederland is beter, maar het verloopt er wel allemaal gestructureerder. Daardoor wordt er ook wel meer van je verlangd. Nederlandse voetballers zijn heel veeleisend en dat was een nieuwe ervaring voor mij. Tijdens de nabespreking waren de spelers verbaal heel aanwezig. Zo wordt je zelf ook scherper want je moet je heel dominant profileren en een duidelijke visie voor ogen houden om de bovenhand te houden. Clubs hebben er ook meer geduld met trainers. Ze hebben een bepaalde visie en daar gaan ze voor. Ze werken met een raad van commissarissen in plaats van een voorzitter die alles te zeggen heeft."

"De top vijf in Nederland is qua niveau vergelijkbaar met onze topclubs, maar in de middenmoot is er wel een kwaliteitsverschil. Ik durf Heereveen, Groningen en Vitesse niet te vergelijken met Lokeren, Waregem of Kortrijk. De budgetten van die ploegen liggen dubbel zo hoog."

Oranje boven

"De toestroom van Nederlandse trainers in België vind ik te extreem. Het zijn allemaal trainers die bepaalde kwaliteiten hebben en terecht hun kans krijgen, maar ik vraag me af of we wel zoveel buitenlandse trainers moeten binnenhalen. Wat is er mis met de Belgische trainers?
De Nederlanders hebben wel het grote voordeel dat ze in hun opleiding van betere faciliteiten hebben kunnen genieten. Daardoor zijn ze over het algemeen beter gevormd en hun betere scholing geeft hen op termijn vaak meer mogelijkheden."

Carrièreplanning

"Of ik aan carrièreplanning doe? Jazeker. Na KV Mechelen zou ik graag bij een topclub aan de slag gaan. Of bij een ploeg die de ambitie heeft om op te klimmen. Misschien kan dit met Mechelen. Het is wel nooit mijn stijl geweest om dingen te forceren. Je moet als club de tijd nemen om te groeien en alleen berekende risico’s nemen. Maar laten we niet te ver vooruit kijken. Als we attractief voetbal hebben kunnen brengen, de supporters tevreden naar huis zijn gegaan en we het maximale rendement er hebben uitgehaald, ben ik op het einde van het seizoen tevreden. Wat het maximale rendement van deze groep is, weet ik zelf nog niet. Dat zal de toekomst uitwijzen."

© 2012 - StampMedia - Nicola Neefs


Dit artikel werd gepubliceerd door Nieuws.be op 06/08/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Extrasport op 06/08/2012
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 07/08/2012