Bij ‘economische migratie’ denken we aan straatarme verschoppelingen, die have en goed achterlaten, in de hoop elders hun brood te kunnen verdienen. Maar ook de rijksten van de rijksten verlaten hun geboorteland om economische redenen – doorgaans om minder belastingen te moeten betalen.

De ongelijkheid in Europa - ook in België - neemt toe. Rijken woren rijker, armen worden armer. Om dat tegen te gaan, en de rijkdom eerlijker te verdelen, stellen linkse partijen voor om een vermogensbelasting in te voeren – een hogere taks op winsten uit dividenden, bijvoorbeeld. Mag je niet doen, antwoorden rechtse partijen daar op, want die rijken verhuizen dan toch gewoon naar een land waar zo’n vermogenstaks niét bestaat, waardoor ze ergens anders belastingen gaan betalen, dure dingen kopen, ondernemingen opstarten, en zo de economie stimuleren.

Frankrijk

Houdt dit argument steek? Zullen kapitaalkrachtige burgers inderdaad hun thuisland verlaten puur uit ongenoegen met het fiscale beleid?

Het antwoord is ja. Maar met mate. Dat gebeurde bijvoorbeeld in Frankrijk toen daar een vermogensbelasting werd ingevoerd. Gezinnen met een vermogen vanaf 1,3 miljoen euro, die gedomicilieerd zijn in Frankrijk, betalen daar de ‘impôt de solidarité sur la fortune’ (ISF). Dat geldt ook voor wie in het buitenland woont, maar nog wel bezittingen ter waarde van die 1,3 miljoen euro in Frankrijk heeft. Die belasting bedraagt, naargelang de grootte van het vermogen, tussen de 0,5 en 1,5 %.

Gekende namen zoals Gérard Depardieu en Bernard Arnault verhuisden om die redden respectievelijk naar Rusland en België.

Volgens de Franse syndicale organisatie 'Solidaires Finances Publiques' zijn vlak voor de nieuwe wet werd ingevoerd, tussen de 0,12 en 0,14 % van de belastingplichtigen verhuisd om die belasting te omzeilen. Het gaat om minder dan 1000 personen, een verwaarloosbaar aantal in een land van meer dan 65 miljoen inwoners.

De meeste fiscale migranten (16% van die 1000) vertrokken richting fiscaal paradijs Zwitserland. Op een gedeelde tweede plaats (12 %) staan het Verenigd Koninkrijk en … België.

Europees niveau

Fiscale vlucht bestaat dus echt. Mensen met een groot vermogen vertrekken wel degelijk bij de invoering van zo'n belasting. Maar niet in zo’n grote mate als wordt voorspeld door tegenstanders van de taks. Bovendien blijven hun vermogens die zich in Frankrijk bevinden wél belastbaar, ondanks hun migratie. Dit toont waarschijnlijk vooral dat dit beleid op Europees niveau veel efficiënter zou zijn.

© 2014 – StampMedia - Nicolas Cosson


Dit artikel werd eerst gepubliceerd in PIDMAG, het magazine van StampMedia, Digitale versie voor iPad, jaargang 3, nr 8