© Alexander Delport

Exact één jaar na het overlijden van haar vader treedt de Meerhoutse zangeres Rosie Nicasy (26) voor het eerst naar buiten met haar muziek. Toen Rosie’s vader Patrick vorig jaar ernstig ziek werd, had hij nog slechts één wens: een album van zijn dochter kunnen beluisteren. Haar debuutsingle? Een cover van een nummer van haar eigen papa.

Een drumstel in de ene hoek, een piano in de andere. De woonkamer in haar ouderlijk huis waar Rosie Nicasy (26) me ontvangt, laat er geen twijfel over bestaan: ten huize Nicasy staat muziek centraal. Op een poster tegen de muur torent zangeres Grace Jones boven iedereen uit en houdt ons tijdens het interview nauwlettend in het oog. Tegen een andere wand hangt een foto van Patrick Nicasy en zijn gezin. In zijn Meerhout stond hij te boek als ‘die lieve man van de bibliotheek’. Muziekliefhebbend Vlaanderen kende hem als toetsenist en gitarist van The Popgun: een Belgische band die furore maakte in de jaren ‘80 en ’90. Op 26 december vorig jaar verloor hij het gevecht tegen kanker. Patrick liet zijn vrouw Geert, zoon Anton en dochter Rosie achter. Hij werd zestig jaar oud. 

"Vorig jaar rond deze tijd ging het steeds slechter met mijn papa", vertelt Rosie. "Een moeilijk moment. Maar het dwong ons over zaken te praten die tot voorheen onbesproken waren gebleven. Zo liet mijn vader zich ontvallen dat hij hoopte ooit nog een album met mijn muziek te kunnen beluisteren. Een paar maanden na zijn dood begon het idee om hem te herdenken te dagen. Niets te zwaarmoedig, wel een hommage aan hem en zijn liefde voor muziek.” 

One thing on my mind

Acht jaar geleden releasete Patrick onder de naam ‘The Rose Mountain Light Parade’, samen met Frank Ermgodts (voormalig frontman van The Popgun), enkele nummers die hij vroeger had geschreven, maar die het nooit tot in de opnamestudio hadden gehaald. “Als negentienjarig meisje merkte ik hoe hij tijdens die opnames helemaal opleefde in de nostalgie van weleer. Van die opnamesessies is er één nummer mij steeds bijgebleven: ‘One thing on my mind’. Samen met mijn lief Jan, die voor jazzgitarist studeert aan het conservatorium in Brussel, hebben we er nu onze eigen versie van gemaakt.”

Het verheft het nummer des te meer tot een symbool. ‘One thing on my mind’ is een lofzang aan het schrijftalent van Patrick. Tegelijkertijd klinkt er een nieuw begin doorheen de plaat. “Het is het eerste nummer dat ik met de buitenwereld deel. Het was belangrijk voor mij om me goed te voelen tijdens de opnames. De uitvoerende muzikanten waren allemaal mensen die dicht bij papa stonden.”

Wout Berghmans (toetsenist van The Popgun & TRMLP), die ook de originele versie van het nummer ingespeelde, nam plaats achter de piano. Rosie’s lief Jan speelde de gitaar. Michel, het lief van haar nicht, deed hetzelfde voor de contrabas. Haar broer Anton en nicht Esther namen de achtergrondzang voor hun rekening. Raf, een goede vriend van Rosie, deed de productie. Alles werd opgenomen in de woonkamer annex studio van de familie Nicasy. “Zo was papa er die dag toch nog bij.”

“Tijdens de opnames hing er een serene sfeer in de lucht. Op het einde van de dag kwam voor iedereen pas de ontlading. Toen mijn mama het eindresultaat te horen kregen, welden ook bij haar de emoties op. Zij is mijn grootste fan en criticus. Als het bij haar de juiste snaar raakt, ben ik tevreden." (lacht)

Toekomstmuziek

Wat zijn de ambities nu haar debuut uit is? "Het plan is om binnenkort een EP met eigen nummers uit te brengen. Al ben ik vooral benieuwd hoe dit nummer zal aanslaan. Wat mij steeds zal bijblijven is het gevoel dat papa en ik hadden als we samen muziek luisterden. Ik herinner me ooit ‘The Whole of the Moon' van ‘The Waterboys’ te hebben opgezet bij ons thuis. Tijdens het luisteren rolden de tranen over onze wangen. We beleefden het nummer allebei op onze eigen unieke manier. Toch voelde we ons met elkaar verbonden. Ik hoop hetzelfde voor iemand anders te kunnen betekenen. Meer kan je als artiest niet wensen.”

vorige volgende