Betonne Jeugd, in hartje Stad, biedt een tweede thuis aan jongeren die het nodig hebben. De jeugdwerking richt zich vooral op kansarme jongeren, maar ook op jongeren die geen aansluiting vinden in de maatschappij. “Jongeren kunnen hier ervaringen uitwisselen, elkaar helpen en zo sterker worden.”

Twaalf jaar geleden richtte Kristof Daems samen met twee collega’s vzw Betonne Jeugd op. Het concept richt zich specifiek op jongeren die in armoede leven of uitgesloten worden. “Ik werkte vroeger in een buurthuis waar ik ook in contact kwam met gezinnen die in armoede leefden. Ik merkte dat er niets specifiek werd gedaan voor die jongeren. Ze kwamen naar het buurthuis waar ik werkte, maar zij vonden dat een saaie plek die hen niets kon bieden.”

Jeugdbeweging was flop

Daems had niet meteen het idee om een jeugdwerking in het leven te roepen. Oorspronkelijk was er ook geen plan om een vaste locatie te hebben, waar de jongeren altijd terecht kunnen. “Eerst probeerden we om een vijftal jongeren naar de jeugdbeweging te sturen, maar dat was een flop. Ze vonden het niet leuk, de leiding had geen kennis van armoedesituaties en omdat ze niet zo sportief waren, werden ze zelfs gepest.”

Omdat de jongeren zich niet thuis voelden in de traditionele jeugdwerking, besloot Daems om zelf iets te ondernemen. “We hebben tijdens de zomervakantie drie keer afgesproken met de jongeren om gezelschapspelletjes te spelen, en dat vonden ze wel leuk. Na de vakantie zijn we naar de Ardennen getrokken. Toen hadden we al acht jongeren die met ons mee wilden komen. Van de stad Antwerpen hebben we uiteindelijk een vaste plek gekregen, waar jongeren elkaar kunnen ontmoeten.”

Empowerment

Bij Betonne Jeugd kunnen jongeren terecht om zich te ontspannen, maar het is ook een plaats waar er over problemen gepraat kan worden. “We zijn in de eerste plaats een vrijetijdsorganistie die wil dat jongeren zich kunnen amuseren en even kunnen ontsnappen aan hun thuissituatie. Ook over problemen wordt er gesproken. Jongeren kunnen ervaringen uitwisselen en elkaar helpen. Ze leren onderling en zelfstandig naar oplossingen te zoeken. Op die manier worden ze zelf sterker.”

Ook jongeren met complexe problemen kunnen bij Betonne Jeugd terecht, maar Daems benadrukt wel dat ze geen professionele hulp kunnen bieden. “Iemand die met een problematisch kwestie naar ons komt, proberen we zo goed mogelijk te helpen. Maar we zijn geen opgeleide therapeuten en moeten soms jongeren doorverwijzen.”

“We proberen wel dat ietsje meer echtheid te bieden, dat in de psychiatrie wel eens ontbreekt”, vervolgt Daems. “Daar is geen geld en tijd om met jongeren met psychische problemen een oprecht gesprek te voeren. Bij ons wordt er echt geluisterd naar iemand.”

Op weekend gaan

Jongeren kunnen ook elke maand mee op weekend gaan, iets wat Daems zeer belangrijk vindt. “Wanneer de jongeren mee op weekend gaan, kunnen we hen een wereld tonen die ze anders nooit zouden zien. Ze ontmoeten dan nieuwe mensen, leren daardoor weer nieuwe dingen... Het is een verrijkende ervaring voor iedereen.”

Betonne Jeugd bestaat dus al twaalf jaar, en het is volgens Daems zaak de positie van de werking te bevestigen en nog te verstevigen. “We hadden als droom een boerderij opstarten, waar jongeren aan het stadsleven konden ontsnappen (zoals de Kruiskenshoeve, red.) Maar jongeren bleken wel gelukkig te zijn in de stad. Een boerderij in de stad zou ideaal zijn, maar die plannen liggen voorlopig in de koelkast.”

De focus ligt nu op de tienerwerking. Daar leren jongeren verantwoordelijkheid opnemen voor elkaar. “We willen vooral blijven doen wat we al doen: een thuis, een familie en liefde bieden aan jongeren die het nodig hebben.”


Sidney (23): “Hier voel ik mij tenminste normaal”

Sidney is één van de jongeren die bij het aanbod van jeugdwerk geen aansluiting vond. Bij Betonne Jeugd kon hij wel terecht. “Ik had eerst een wekelijkse afspraak bij een jongerenadviseur van het JAC (Jongeren Advies Centrum, red.), die me begeleidde. Op een dag kreeg ik te horen dat die begeleider uit het leven was gestapt. Ik was in shock, voelde me toen heel verward. Op de begrafenis leerde ik iemand van Betonne Jeugd kennen - zo ben ik hier beland.

"De jeugdwerking van Betonne Jeugd was voor Sidney een nieuwe concept. “Bij Betonne Jeugd worden jongeren aan elkaar voorgesteld en helpen we elkaar. Ik leer hier mensen kennen die niet in mijn buurt wonen. Door met elkaar ervaringen uit te wisselen, leer je je eigen situatie appreciëren. Ik merk dat verhalen delen met anderen mijn blik verruimd heeft.”

Geen werk

Net als vele jongeren die bij Betonne Jeugd langskomen, had Sidney het gevoel dat hij nutteloos was omdat hij moeilijk werk kon vinden. “Veel jongeren hebben het gevoel dat ze niets kunnen bijdragen aan de maatschappij omdat ze problemen hebben met een job te vinden. Ik kan de dingen ook soms te negatief bekijken en ben hard voor mezelf. Bij Betonne Jeugd hoor je verhalen van anderen die hetzelfde meemaken. Dat stelt je gerust. Hier voel ik mij tenminste normaal”, glimlacht Sidney.

Ondertussen is Sidney aan de slag in de horeca. “Maar ik ben blij dat ik er nog altijd terecht kan. Ik kom uit een milieu waar criminaliteit en drugsgebruik dagelijkse kost zijn. Wanneer ik naar Betonne Jeugd kom, ontmoet ik mensen die nuchter zijn, die net als ik nog iets van hun leven willen maken. Ik zie dat het ook nog anders kan en daar ben ik blij om”, besluit Sidney.


© 2015 – StampMedia – Tekst: Mandy De Clercq, Foto: Milou Verstappen; Video: Bjorn Lauwerijs en Anouk van Dongen


Dit artikel werd gepubliceerd door Allesoverjeugd.be op 18/09/2015
Dit artikel werd gepubliceerd door Apen.be op 18/09/2015
Dit artikel werd gepubliceerd door Het Nieuwsblad - online op 18/09/2015