Met 160.000 bezoekers op vier dagen kunnen de organisatoren van Dour gerust spreken over een geslaagd festival. Konden de verwachtingen van de electro-, house-, en technofreaks ingelost worden tijdens de eerste drie dagen? Een terugblik op het festival van 14 tot 16 juli.
Wanneer u de drukte bij de Amerikaanse rapformatie Cypress Hill niet kon smaken, was Netsky een goed alternatief. Deze Belgische drum-'n-bass-dj werd in een overvolle Balzaal enorm gesmaakt. Met r&b, hiphop en dubstep als hoogtepunt ging het publiek uit zijn dak. Minpunt was de MC (ceremoniemeester, die het publiek moest opzwepen) die geen toegevoegde waarde had. Daarna was er Laurent Garnier in La Petite Maison. Weggestoken op het kleinste podium kon hij het al bij al niet talrijke publiek toch opzwepen. Het melodische bij de Fransman moest plaatsmaken voor de rechttoe-rechtaanbassen van Boys Noize. De Duitser kon de Dance Hall wel aan het dansen krijgen. Over Tiga kunnen we kort zijn: slappe set en het volk dat op zijn honger bleef zitten. De Belgen van Sounds of Stereo konden daarentegen het publiek wel overtuigen.
Vrijdag, zonovergoten en dansbaar
De dag kon niet beter beginnen. Een schitterende zon en enkele mooie namen op de affiche. Een half uur wachten om je te verfrissen neem je er dan graag bij. Of het Belgische publiek al gehoord had van Totally Enormous Extinct Dinosaurs is nog maar de vraag, maar na zijn optreden zullen de aanwezigen hem zeker onthouden. Een loeiharde set, gezang en een minidansshow van bevallige dames. In de Dance Hall kon men zich met Riva Starr, Sasha Funke en Ellen Allien tegoed doen aan house en minimal, overgoten met samba en jazz. Op deze zomerse nacht kon niemand de benen stilhouden.
Zaterdag, van de regen niet in de drop
Qua weersomstandigheden leek het vrijdag op zijn kop. Om beschutting te zoeken tegen de regen was het aangewezen de overdekte podia op te zoeken. Pariah leek een beetje zijn ritme te zoeken, net als het publiek. Zijn set leek ingewijden in het breakbeat-genre meer aan te spreken dan het grote publiek. De meeste mensen genoten meer van Booka Shade. Met live drums en electrobassen was het publiek weer in feeststemming na de kalme reggae van Horace Andy. Voor meer electro bediende Erol Alkan ons op onze wenken met een sterke set vol dreunende beats en een publiek dat er zin in had. De diehards die verder wouden feesten konden verdergaan met Tensnake (bekend van Coma Cat) en Bad Dancer. Wie toen verwachtte moe maar voldaan tentwaarts te keren, was eraan voor de moeite. De grond was door de regen in een dik soort modder veranderd wat vlot rechtop wandelen bemoeilijkte. Heel wat mensen vielen.
Voor de electro-, house- en technofreaks, was vrijdag ongetwijfeld een topdag. Ook donderdag en zaterdag konden meer dan bekoren. De fans hopen alvast op een even geslaagde muziekkeuze volgend jaar.
© 2011 - StampMedia - Michaël Verest
