Het eerste weekend van augustus vond in het Heuvelland van West-Vlaanderen Folkfestival Dranouter plaats. Een festival met de nadruk op wereldmuziek, cabaret en kleinkunst. De gemoedelijke sfeer, het ruime aanbod aan muziek en animatie vormde een boeiend programma voor zowel jongeren als gezinnen.
Het festivalterrein van Dranouter beschikte over maar liefst vijf verschillende podia. De Kring vormde daarbij het buitenbeentje. Wie zin had in een intieme set of uit was op wat lichtvoetig cabaret kon zich hier achterover laten vallen in één van de tientallen zetels, aangeboden door de Kringloopwinkel. Deze zetels worden, samen met enkele gehandtekende exemplaren uit de backstageruimte, geveild op de website van Uw Kringding. Wie zich liever aan een bourree of wals waagde, kon op zondag terecht in de Palace. Verder werd het festivalterrein bezet door kinderanimatie, een reuzenrad en diverse theatergroepen.
Met drie verschillende campings wilde de organisatie het iedereen zo aangenaam mogelijk maken. Naast het reguliere campingterrein werden twee alternatieve terreinen afgebakend. Gezinnen met kinderen of festivalgangers die snakten naar wat nachtrust settelden zich op de gezinscamping. Wie het festival liever beleefde zonder de angst van een weggespoelde tent, kon dan weer een houten festihut huren. Elke camping zou daarnaast, zo schreef de organisatie, luxueuzer zijn dan voorgaande jaren. Toch bleek het gebrek aan sanitair één van de grootste frustraties te zijn. “De wc’s staan veel te ver. Vorig jaar stond er halverwege de camping nog een tweede blok, maar nu moet je ’s nachts heel het terrein over,” klaagt Annelore. “Het zijn er ook veel te weinig,” vult Heleen haar aan. “Twintig toiletten voor een hele camping, dat is toch niet normaal?”
Wat het kampeerterrein wel een streepje voor geeft op andere festivals is de vrijheid. Waar op andere festivals glas ten strengste verboden is, werden hier bakken bier op de camping verkocht. Er werd gebarbecued en vriendschappelijk gezongen rond het kampvuur. Veel van de festivalgangers kwamen dan ook grotendeels voor de sfeer naar Dranouter afgezakt. Bart en Lie ruilden voor één weekend Lochristi voor het folkfestival. “Vergeleken met Werchter is deze camping veel gezelliger,” zegt Bart. “Je mag zelf veel meer meenemen, wat het een stuk praktischer maakt.” “Al zijn we daar te lui voor,” lacht Lie. “Uiteindelijk kopen wij bijna alles hier.” Een grote hap uit het budget. Heleen: “Ik heb honderd euro uitgetrokken voor vier dagen. Dan kan je echt doen en laten wat je wilt. Uiteindelijk ben ik er zelf voor gaan werken, dus ik mag er toch iets aan hebben.”
Folkfestival Dranouter is het eerste festival dat van ecologie geen pluspunt, maar een leefwijze heeft gemaakt. Alle water werd gezuiverd en de bezoekers werden aangespoord te sorteren. Hoewel dat aan de staat van het terrein na vier dagen niet meer te merken viel. Dranouter sleepte zijn bezoekers mee in een roes van folk en spontane vriendschappelijke contacten. “Eigenlijk luister ik niet eens graag naar folk,” bekent Heleen, “maar de sfeer op Dranouter is nu eenmaal beter dan op alle andere festivals.”
© 2008 - StampMedia – Carmen Van Oers
