De Amerikaanse actrice, zangeres en jongerenambassadeur Monique Coleman kwam op 7 juni naar Antwerpen. De Verenigde Naties stelden de 30-jarige Coleman aan als 'Champion of the Youth'. Antwerpen nodigde de jonge onderneemster uit om te tonen wat er voor jongeren gedaan wordt.

Van alle mensen op de planeet, waarom ben jij verkozen?
Coleman: "Ik noem het mijn 'heilige' afspraak, omdat het voorbestemd was op dat moment. Ik vind mezelf niet speciaal, maar heb wel mijn eigen weg afgelegd en soms is dat de enige manier om uit de massa te springen. Er was ook nog geen persoon die enkel en alleen voor de jeugd opkwam binnen de Verenigde Naties. Toen de VN het Internationale Jaar van de Jeugd lanceerden, had ik al een website gewijd aan jongeren. Ik hoop dit jaar dat mijn positie permanent is. In elke situatie, of het nu een tsunami is of een oorlog die uitbreekt, er is altijd behoefte aan iemand die denkt ten voordele van de jongeren."

Ik zie veel gelijkenissen tussen wat Coleman doet en wat Antwerpen doet. Vindt jeugdschepen Leen Verbist dat ook?
Verbist:
"Inderdaad, maar Monique kan zich veel beter uitdrukken dan wij. Antwerpen probeert de spreekbuis te zijn van de jongeren, maar het belangrijkste is dat ze hun eigen dromen waarmaken. Zij kunnen dit in Antwerpen en het is een hele eer om Europese Jongerenhoofdstad te zijn."

Coleman: "Ik moet wel zeggen dat ik beperkt ben omdat ik naar zo veel plaatsen reis. Het echte werk gebeurt op lokaal niveau. Hoewel jonge mensen altijd opkijken naar beroemdheden en sterren, hoop ik bij de jeugd ook bewondering op te wekken voor hun eigen stad en Antwerpse rolmodellen zoals Leen Verbist."

Verbist: "Ik wil daar iets aan toevoegen. Er was een klein kereltje van negen jaar dat naar mij kwam en zei: 'Ik wil een benefiet organiseren voor Sihame van Let’s go urban, want ze doet zo veel voor ons, maar hoe pakken we dit aan?' Ik zei tegen hem: 'Okay, jij stuurt mij een mailtje met een voorstel en als het goed is dan organiseren wij deze benefiet.' Zo moet je het aanpakken, maar ze moeten ook het heft in eigen handen nemen, anders is het niet hun triomf, maar die van ons."

Wij hebben in België veel organisaties zoals de scouts, JES, ... die de jeugd ondersteunen. Bestaat er iets gelijkaardigs in de Verenigde Staten?
Coleman:
"Zeker en vast. Weet je wat ik geleerd heb? Deze organisaties bestaan over heel de wereld. De mate van toewijding en steun die ze krijgen van de gemeenschap verschilt wel en dat is spijtig. Het is spijtig wanneer ik naar plaatsen ga en toegewijde mensen zie die geen middelen hebben. Daarom is het belangrijk om een jongerenhoofdstad te hebben om te tonen hoe een jongerenprogramma er hoort uit te zien wanneer ze over voldoende middelen beschikken."

© 2011 - StampMedia - Vincent Buyssens