© Sarah Skoric

Op 28 februari organiseert het Fotomuseum in Antwerpen (FOMU) voor de 6e keer een showcase voor jong talent. Tijdens Nightwatch zullen vijftien jongeren met verschillende passies (fotografie, beeldende kunsten, muziek, performance en poëzie) het beste van zichzelf laten zien. Om zo goed mogelijk voorbereid te zijn, organiseerde het museum afgelopen zondag een coachingmoment.

© Patricia Da Costa

Issa (22) : Ik ben een introvert die zich extravert kleedt”

“Ik maak jassen. Die stik ik en daarna zal ik ze inkleuren, er dingen op schrijven en er andere stoffen aannaaien. Mijn bedoeling is dat mensen een kunstwerk kunnen aantrekken. De jassen hebben ook een extra betekenis voor mij. Ik ben timide en introvert van aard, maar dat zie je niet in mijn kledij, die extravert is. Dat zie je wel bij meer mensen. Bovendien kunnen mensen zich ook empowered voelen door de kledij die ze leuk vinden. Het was belangrijk dat het ook iets voor anderen zou betekenen. Ik doe mee aan Nightwatch om uit mijn comfortzone te treden, maar ook om andere jonge kunstenaars te ontmoeten. Ik blijf normaal gezien wat hangen in mijn eigen bubbel. Ik zit op de LUCA-campus in Gent, waar het misschien de mentaliteit is om wat in je eigen wereld te zitten, maar hier wordt die in ieder geval doorbroken.”

"Ik doe mee aan Nightwatch om uit mijn comfortzone te treden, maar ook om andere jonge kunstenaars te ontmoeten."

Middenweg

“Als kind wou ik erg graag naar de modeacademie of een modeopleiding volgen. Ik ben in het middelbaar uiteindelijk dan toch naar een kunstschool gegaan, waar ik de opleiding Vrije Beelden studeerde. We schilderden veel en dat vond ik heel plezant. Daarom begon ik te twijfelen of mode studeren wel iets voor mij was. Ik besloot toch voor één jaar mode te volgen bij Syntra in Brussel. Vrij snel begon ik het schilderen en de vrijheid van voordien te missen. Daarna ben ik de richting Textiel op de LUCA-campus gaan studeren. Dat vind ik nu een goede middenweg is omdat je er kledij kunt maken, maar ook andere dingen.”

Toekomst

“Eerlijk gezegd weet ik nog niet wat ik in de toekomst wil doen. Ik weet wel dat ik wil verder studeren, en misschien wil ik ook nog een stage doen. Verder studeren in de fotografie lijkt me ook interessant, zeker omdat ik veel met prints werk, die ik in textiel en andere kledingstukken verwerk. Ik wacht af wat de toekomst me brengt.”

© Patricia Da Costa

Goan (19): "Ik werk aan een duister, surrealistisch schilderij. Het gaat over persoonlijke en mentale problemen"

“Ik doe mee aan Nightwatch om uit mijn schulp te komen. Bovendien leek het me wel spannend en hou ik ervan om omringd te worden door creatieve mensen. Ik werk aan een duister, surrealistisch schilderij. Het gaat over persoonlijke en mentale problemen. Moeilijkheden dus, die ik in mijn werk probeer te verwerken. Ik schilder nog maar anderhalf jaar, maar ik maak wel al mijn hele leven creatieve dingen. Als kind had ik al veel fantasie en gebruikte ik voorwerpen op een andere, bijzondere manier. Out of the box denken, dus. Tekenen doe ik ook al langer. Dat begon met bijvoorbeeld cartoons tekenen in de klas. Na mijn middelbaar ben ik begonnen aan een specialisatiejaar Illustratie aan Sint-Maria in Borgerhout, vooral om beter te worden in het tekenen en schilderen. Nu zit ik in de richting Illustratie op de LUCA-campus in Gent.

"Ik wil ook nog meer werk vanuit mezelf maken, om mensen met mentale of persoonlijke problemen te helpen. "

“In de toekomst zou ik graag nog meer van deze projecten doen. Ik wil ook nog meer werk vanuit mezelf maken, om mensen met mentale of persoonlijke problemen te helpen. Daar doe ik het uiteindelijk voor. Mensen die het moeilijk hebben het gevoel geven dat ze niet alleen zijn, is het doel mijn werk.”

© Patricia Da Costa

Olivia (22): "Identiteitscrisis ligt aan de oorsprong van mijn werk"

“Ik maak een fotoreportage die ik Skin Mutts heb gedoopt. Ze gaat over de connectie van taal en cultuur met emotie. Ik interview mensen met verschillende culturele achtergronden en praat met hen over hoe dat is. Mijn ouders komen uit Guatemala en Duitsland, maar ik groeide op in Italië. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik tot een specifiek land behoorde. Als gevolg daarvan heb ik een identiteitscrisis gehad. Later besefte ik dat dat ook bij anderen gebeurt.

Het publiek kan in mijn werk dus veel verschillende talen en culturen verwachten. Ik ben er nog maar sinds oktober vorig jaar mee bezig, ook al had ik het al zo'n twee jaar in mijn hoofd. Ik had dus al een plan, maar had het nog niet uitgewerkt. Daar krijg ik nu wel de kans voor. Daarom vind ik Nightwatch ook zo'n leuk concept. Je bent de hele tijd samen met creatieve mensen, die toch allemaal iets anders doen. Iedereen zit boordevol ideeën en is bezig met zijn eigen ding. Zo krijg je andere inputs en inspiratie. Het is echt een leuke groep. Bovendien wou ik ook graag meedoen omdat FOMU wel een grote naam is en ik wou mezelf uitdagen. Nieuwe mensen leren kennen sprak me ook aan, natuurlijk.

"Mijn ouders komen uit Guatemala en Duitsland, maar ik groeide op in Italië. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik tot een specifiek land behoorde."

Collabs

“Het feit dat ik een product van verschillende culturen ben, speelt een grote rol in mijn liefde en interesse voor taal. Ik ben er volop mee bezig. Ik hoop dat ik dat in de toekomst kan verderzetten en meer kunst kan maken. Veel collabs doen staat ook op mijn lijstje. Nu ik aan Nightwatch heb mee gedaan en andere artiesten heb leren kennen, kan dat in de toekomst zeker mogelijk zijn.”

 

@issamushidi

@goanresti

@multiolly98

vorige volgende