Amper enkele uren voor zijn vertrek naar Caïro spreek ik met de jonge journalist Pieter Stockmans. Samen met zijn broer Xander en hun vriend Majd Khalife trekt hij vijf maanden door de Arabische wereld. Een veelbelovende onderzoeksreis waarvan iedereen getuige kan zijn via het internet.

"Het plan kwam van Majd", vertelt Pieter. "Toen hij in februari de protesten in Tunesië en Egypte zag, was hij enorm verrast en geïnspireerd. Het idee om de Arabische wereld te bestuderen borrelde al langer. Via deze reis willen we achterhalen wat de dromen zijn van die mensen en waarom ze in opstand kwamen." Daarnaast willen de reporters ook nagaan welke lessen de Europese Unie kan trekken uit deze gebeurtenissen. Staan de Europese leiders aan de kant van de democratie of geven ze voorrang aan hun wens voor stabiliteit?

De weg is het doel

"We zijn al maanden bezig met de voorbereidingen en nu blijkt dat we onze reis niet samen kunnen aanvatten", zegt Pieter. "Mijn broer en ik geraken moeiteloos Egypte binnen, maar Majd komt niet eenvoudig aan een visum hoewel hij jarenlang in de regio heeft gewoond. Dit is typerend voor de scheeflopende werking van sommige Arabische ambassades."

Majd is een staatloze Palestijn. Zijn grootouders zijn in 1948 gevlucht uit Haifa en zelf heeft hij nooit een voet op Palestijnse bodem gezet. Zal hij erin slagen om het geboortedorp van zijn grootouders te bezoeken? "We ondernemen alle vereiste stappen en tonen zo hoe moeilijk het is om de persoonlijke geschiedenis van Majd te reconstrueren. Het Productiehuis 'Earth in Motion' van Senne Dehandschutter maakt een documentaire over Majd en zijn pogingen om terug te keren naar zijn familie."

Gelukszoekers

Tijdens hun reis bezoeken de journalisten onder meer het Italiaanse eiland Lampedusa, waar veel Noord-Afrikaanse vluchtelingen sinds de revoluties terechtkomen. Pieter bezocht het eiland de voorbije zomer in opdracht van Amnesty International. Wat was zijn indruk? "Veel Europeanen oordelen vanuit hun buikgevoel: 'Het zijn economische migranten, ze komen alleen om te profiteren.' Dit raakt me, want iedereen is op zoek naar geluk. Als je in je eigen land geen kansen krijgt omwille van een bepaald beleid, dan heb je het recht om te migreren. Tunesië werd streng gecontroleerd onder Ben Ali, na de revolutie viel deze controle weg en de etterbuil is toen ontploft. Alle slechte daden van het regime kwamen naar boven, mensen vluchtten omdat ze een nieuwe bewegingsvrijheid kregen. Wie zou dat nu niet doen?"

Interactieve journalistiek

In plaats van enkel het eindresultaat te tonen, willen de drie journalisten ook laten zien hoe hun reportage tot stand komt. Aan de hand van foto’s, video’s en teksten tonen ze wie ze ontmoeten en welke problemen ze tegenkomen. "De Facebookpagina is zeer belangrijk, het is een klankbord waarop lezers suggesties, commentaar of ervaringen kunnen delen", legt Pieter uit. "We willen mensen letterlijk een stem geven, zowel op reis als thuis."

Alle blogberichten 'Tussen vrijheid en geluk' vind je via deze link: www.mo.be/wereldblog/tussen-vrijheid-en-geluk

© 2011 – StampMedia – Marieke Van Cauwenberghe


Dit artikel werd gepubliceerd door MO* - online op 26/09/2011