De Lierse diversiteitsraad organiseerde in samenwerking met het Liers Cultuurcentrum het evenement ‘Ongelofelijk’ om haar twintigjarig bestaan te vieren. Het evenement ging over diversiteit en de moeilijkheden die het meebrengt om rond diversiteit te werken en in gesprek te gaan binnen onze maatschappij.
Het evenement ‘Ongelofelijk’ maakte ruimte voor gesprek. De eerste Keynotespreker was Taha Riani. Hij zorgde voor verschillende stellingen, vragen en diepgang in hetgene wat hij vertelde. Taha Riani zet zich al jaren in om bedrijven te begeleiden in diversiteit. Zo richtte hij een communicatiebureau op en helpt hij bedrijven als Brussels Airport om te werken rond diversiteit. De eerste vraag die hij stelde: “Heb jij je al eens ongemakkelijk gevoeld bij gesprekken over inclusie? En waarom voelde je je ongemakkelijk?”
Mensen deelden hun verhalen, vertelden over ervaringen waar mensen met een andere achtergrond mee te kampen hadden. “Mensen vragen mij altijd: ‘Praat jij Nederlands? Nog voor ik iets vertel. Dit omdat ik een hoofdoek draag”, vertelde iemand uit het publiek. Riani ging rond en vroeg ook naar anderen hun verhalen. Zo vertelde een oudere dame uit het publiek over hoe ze vaak haar vriendinnen hoort klagen over waarom vluchtelingen hier zomaar naartoe komen en dat zij alles krijgen. “Altijd als ik dit hoor, val ik stil. Moet ik haar nu het hele principe van de maatschappij en de economie uitleggen?”, vertelt ze.
Riani heeft het ook over de relatie die hij heeft met zijn vaderland Marokko. Hij is de tweede generatie van zijn Marokkaanse familie in België. “Mijn vader vroeg mij waarom deze generatie zich altijd zo ‘upfucked’ over conflicten rond inclusie. Mijn vader zijn generatie zou gewoon ja of nee zeggen, geen confrontatie en geen gesprek. Daar ligt het verschil met mijn generatie”, vertelt Riani.
“Mijn doel ligt juist daar. Het ongemakkelijke gevoel dat beide kanten dragen.Daar kan enkel gesprek de kloof verkleinen” – Taha Riani (Expert inclusie en diversiteit)
“Mijn vader vermeed confrontatie, maar voelde zich toch ongemakkelijk bij wat er soms gezegd werd. Ik ga juist die confrontatie aan, om beide kanten hun ongemakkelijkheid in vraag te stellen, en in gesprek te gaan”, vertelt Taha Riani. “Mijn doel ligt juist daar. Het ongemakkelijke gevoel wat beide kanten dragen. Daar kan enkel gesprek de kloof verkleinen”, gaat hij verder.
“Reacties als ‘Ik ben geen racist, maar …’ komen uit angst door te weinig kennis over hetgeen wat ze in vraag stellen of waar ze onzeker over zijn. Reacties als ‘Ik kijk niet naar kleur … of je nu blauw, geel of zwart bent’, zijn voorbeelden van situaties waar mensen weglopen van hun angsten”, aldus de expert inclusie en diversiteit. “Oncomfortabel? Dat komt uit defensie, uit ons vecht-of-vluchtinstinct”, vertelt Taha Riani. “Het komt uit de actieve onwetendheid. Het niet willen weten, en toch je vooroordelen de bovenhand te laten grijpen.”
“Vraag niet: ‘Mag je water drinken tijdens de ramadan?’, maar vraag: “Wat betekent de ramadan voor jou?’” – Taha Riani (Expert inclusie en diversiteit)
Voor hij afsluit, deelt hij nog enkele tips met het publiek. “Vraag niet: ‘Mag je water drinken tijdens de ramadan?’, maar vraag: “Wat betekent de ramadan voor jou?”. Door deze verandering breng je diepgang in gesprekken. Eindigen doet hij met deze quote: “Inclusie gaat niet over wie gelijk heeft, maar om elkaar te respecteren, als buur, collega en mens.”
Het schaap van Vlaanderen
Na de keynote over hoe gesprek en dialoog stereotypen kunnen doorbreken, begint de comedyshow ‘Het schaap van Vlaanderen’. Frank Van Erum en Youssef El Mousaoui brengen het stuk over ‘De Belg’ en ‘De Belgische Marokkaan’. De comedyshow gaat over de gewoontes van ‘De Belg’ en ‘De Belg-Marokkaan’ die we niet begrijpen van elkaar. Het is een tegenspel en het belicht het dagelijkse uitvergrote beeld van de discussie over normen en waarden van ‘de Belgische Marokkanen’ en de ‘echte Belgen’.
Het was een interactieve voorstelling die draaide rond het zoeken naar elkaar en elkaar te proberen begrijpen. Het zoeken naar waar de grens ligt met het uiten van je mening. De voorstelling eindigt met de sprekers die zeiden: “Alles wat we zeiden, komt niet overeen met wat we denken.”
Het evenement wordt afgesloten met het woord van de Lierse Birsen Taspinar. Ze is klinisch psychologe en systeemtherapeute, maar ook gekend als de zus van bekend VRT-Journaliste Fatma Taspinar. Ze vertelde dat als één persoon pijn heeft, de hele wereld pijn heeft.
“Veiligheid in een samenleving ontstaat door sociale hechting. Wanneer één persoon pijn heeft, voelt de hele wereld mee. Het zijn niet de verschillen die ons scheiden, maar de manier waarop we ernaar kijken”, vertelt Birsen Taspinar.
“Het zijn niet de verschillen die ons scheiden, maar de manier waarop we ernaar kijken” – Birsen Taspinar (klinisch psychologe en systeemterapeute)
“Ik sprak met meer dan vijftig gezinnen: iedereen droeg kwetsuren. Het negatieve hielden ze voor zichzelf, het positieve gaven ze door. Dat is traumagroei. Want uit pijn ontstaan ook wijsheid, talenten en verbindingen. En tegelijk liggen we allemaal wakker van de toekomst van deze wereld”, gaat ze verder.
“Vandaag wil ik iedereen eren die mij en anderen een veilige basis gaf: ouders, leerkrachten, mensen die het verschil maakten. Want samen dragen we kwetsuren, maar ook hoop voor de toekomst.”
