Junior Journalist is de grootste schrijfwedstrijd voor scholieren uit Vlaanderen en Brussel en wordt jaarlijks georganiseerd door het Davidsfonds. Leeringen van het vijfde leerjaar tot en met het laatste middelbaar kunnen deelnemen. Tijdens het schooljaar 2024-2025 was het thema: ‘Feest!’ Sena Raziye Erdem van het Lucerna College campus Diamant in Antwerpen werd tweede in reeks 3 (tweede graad secundair onderwijs) waar de opdracht was om een interview te doen.
Dit is een fictief interview
Hallo beste mensen, ik ben journalist Sena Erdem en vandaag staan we op de reünie van Lucerna College Antwerpen. De leerlingen die tien jaar geleden zijn afgestudeerd, komen vandaag terug samen. Ook de verlorenvoorwerpendoos van hun laatste jaar op het middelbaar is vandaag aanwezig. De oud-leerlingen kunnen nog voor een laatste keer door de doos heen kijken. Wij interviewen vandaag meneer Waterfles. Hij zat zelf tien jaar lang tussen de verloren voorwerpen.
Dag meneer, hoe gaat het? Hoe ervaart u het feest tot nu toe?
“Helemaal prima hoor, ik vind het zo leuk om al die oude gezichten terug te zien!”
Super! Dan starten we met het interview en val ik meteen met de deur in huis. Hoe bent u hier beland?
(Meneer Waterfles slaakt een diepe zucht.) “Echt een lang verhaal, maar kort samengevat is mijn eigenaar mij vergeten in de turnzaal.”
En hoe was het om tien jaar lang in een doos te zitten?
“Eerst was het best eng. Ik wist niet waar ik was beland en ik wist ook niet wat er met mij zou gebeuren, maar later werd ik het wel gewoon.”
Hoe heeft u het al die jaren volgehouden?
“Ik heb in de afgelopen jaren veel vrienden gemaakt in de doos, we waren elkaars steun en toeverlaat. Zo was het wel een stuk makkelijker.”
Wat is het meest bijzondere moment dat u heeft meegemaakt in de afgelopen tien jaar?
(Meneer Waterfles moet eventjes denken.) “Er is niet per se een bijzonder moment. Alles wat ik hier heb meegemaakt was apart, maar als ik er eentje zou moeten uitkiezen, dan zou het wel de dag zijn dat iemand me mee naar huis nam omdat hij dacht dat ik zijn waterfles was. Later bracht hij me wel terug toen hij realiseerde dat hij iemand anders’ fles had meegenomen.”
Hahaha, wat een ervaring!
(Lachend zegt meneer Waterfles:) “Een ervaring was het zeker ja, zijn huis stonk.”
Waarschijnlijk kent u ook veel roddels over de mensen van deze school. Kan u mij er een paar vertellen?
“Als je zo lang in een doos zit, hoor je wel van alles, vooral van de spullen die later naar de doos zijn gekomen. Bijvoorbeeld, zie je die mevrouw daar?”
(Meneer Waterfles wijst naar een vrouw die zit te babbelen met de leerkrachten.) “Toen zij nieuw was, werd er een roddel verspreid dat ze op haar vorige school geschorst was omdat ze een relatie had met een van de leerkrachten, blijkbaar was dat helemaal niet waar.”
Hebben ze u ooit gebruikt om te spieken?
“Hahahaha, jaa, heel vaak, maar ik ben een echte pro. We zijn nooit gepakt.”
En hoe werkte dat dan?
“Hij plakte een stukje papier op mijn achterwerk, dus ‘onderaan de fles’. Zo werd het niet gezien door de leerkracht en kon hij gemakkelijk aflezen.”
Hoe denkt u dat de buitenwereld er nu uitziet?
“Ik denk dat het veel kleurrijker is dan vroeger en ik denk ook dat de mens vliegende auto’s heeft ontworpen. En misschien is er al zelfs contact gemaakt met aliens!”
Dat kan u zelf gaan zien wanneer u hier weg bent! En wie mist u het meest van de buitenwereld?
(Zonder ook maar een seconde na te denken, zegt meneer Waterfles:) “Mijn eigenaar! We hadden zo’n leuke tijd samen en hij nam mij overal mee. Eigenlijk mis ik ook de mama van mijn eigenaar, ze maakte me altijd schoon en zorgde goed voor mij.”
Wat is uw grootste angst?
“Om eerlijk te zijn, raak ik mijn hoop een beetje kwijt. Ik ben bang dat mijn eigenaar me is vergeten en me nooit komt halen. Ik weet ook dat als ik vandaag hier niet weg ben, ze me zullen weggooien.”
Dat vind ik echt erg! Ik zal zien wat ik kan doen voor u.
“Dankjewel, je bent echt een schat!”
En dan zijn we bijna klaar. Wat is iets dat u zou willen zeggen tegen uw eigenaar?
“Ik wil dat hij weet dat ik echt boos ben op hem! Ik dacht dat we beste vrienden waren en dat we alles samen zouden doen.”
Hier realiseer ik me dat meneer Waterfles een beetje emotioneel wordt en besluit ik om het interview af te ronden
Bedankt voor uw tijd, meneer Waterfles. Ik hoop dat u nog terechtkomt bij uw eigenaar.
“Bedankt voor uw tijd. Dankzij u zijn de oude Lucerna-herinneringen terug tot leven gebracht en heb je dit feest toch wat leuker gemaakt voor mij.”
Ik glimlachte naar meneer Waterfles en vertrok. Ik had hem wel beloofd dat ik hem nog zou helpen, dus heb ik een beetje rondgevraagd of iemand tien jaar geleden zijn waterfles was verloren. En ja hoor, ik heb zijn eigenaar gevonden. Meneer Waterfles was me zo dankbaar en beloofde mij om mij ooit op water te trakteren.
© 2025 StampMedia / Sena Raziye Erdem
Deelnemen aan de volgende editie van Junior Journalist? Ook in het schooljaar 2025-2026 vindt de schrijfwedstrijd plaats in heel Vlaanderen en Brussel. Het thema is dit keer ‘Is dat echt?’ Meer info vind je hier.
