“Neutraliteit betekent ruimte voor alle overtuigingen, niet de onderdrukking van één specifieke, bovendien heterogene, groep”, schrijft Firdaous Bensbaho nu er een hoofddoekenverbod komt in het provinciaal onderwijs in Oost-Vlaanderen.
30 april 2025: een dag die in de geschiedenis van Oost-Vlaanderen gegrift zal staan als een dieptrieste mijlpaal. Het was een donkere dag voor Oost-Vlaanderen. Met 22 stemmen vóór, vier tegen en negen onthoudingen heeft de provincieraad beslist dat het dragen van een hoofddoek in provinciale middelbare scholen verboden wordt. Wat verpakt wordt als een ‘neutrale’ maatregel, is in werkelijkheid niets minder dan een flagrante aanval op de vrijheid van religie, zelfexpressie en onderwijs voor jonge moslima’s.
Als Belgische universiteitsstudent, als burger, als vrouw, en als moslima voel ik me vandaag verraden. Het hoofddoekenverbod in het provinciaal onderwijs is een klap in het gezicht van onze grondrechten. Dit besluit stuurt een pijnlijke boodschap naar duizenden meisjes: “Zolang jullie trouw blijven aan wie jullie zijn, horen jullie er niet bij.” Wat zegt dat over onze samenleving? Mijn hoofddoek is geen politiek statement. Het is geen bedreiging. Het is mijn keuze. Mijn identiteit. Mijn geloof
Deze beslissing beperkt kansen, creëert ongelijkheid, en dwingt jonge meisjes tot een keuze die niemand zou moeten maken: je geloof afleggen of je toekomst opofferen
Het idee dat een stuk stof leerlingen zou verhinderen om kwaliteitsvol onderwijs te volgen, is niet alleen fout, het is schadelijk. Deze beslissing beperkt kansen, creëert ongelijkheid, en dwingt jonge meisjes tot een keuze die niemand zou moeten maken: je geloof afleggen of je toekomst opofferen.
Wie precies wordt beschermd door dit verbod? En wie wordt uitgesloten? Deze maatregel is geen neutraliteit, het is stilzwijgend racisme in een net kostuum. Neutraliteit betekent ruimte voor alle overtuigingen, niet de onderdrukking van één specifieke, bovendien heterogene, groep.
Ik wil expliciet mijn respect uiten voor Groen, die principieel tegen het verbod stemde en zo liet zien dat ware inclusie en gelijkheid wel mogelijk zijn. Des te schrijnender is de keuze van CD&V, een partij die zich baseert op christelijke waarden, om voor dit verbod te stemmen. Juist zij hadden de brug kunnen vormen tussen geloof en gelijkwaardigheid. Hun stem voor dit verbod is niet alleen teleurstellend, maar ook pijnlijk symbolisch. En waar was de ruggengraat van Open VLD en Vooruit? Zich onthouden op dit moment is medeplichtigheid aan onderdrukking.
Wij blijven strijden voor een toekomst waar niemand zijn identiteit moet inleveren voor een diploma
Wij zullen dit niet vergeten: degenen die voor dit verbod stemden. De gezichten die zich afwendden. Wat ook zeker niet zullen vergeten, is de teleurstelling in de ogen van honderden meisjes die met gebogen hoofd naar huis gingen, zich afvragend of er nog wel plaats is voor hen in het onderwijs van morgen.
Vandaag is pijnlijk. Maar dit is niet het einde. Wij blijven spreken. Wij blijven zichtbaar. En wij blijven strijden voor een toekomst waar niemand zijn identiteit moet inleveren voor een diploma. Ik blijf geloven in een samenleving waar diversiteit geen bedreiging is, maar een kracht. En ik zal blijven strijden voor mezelf, voor de volgende generatie meisjes, en voor onze fundamentele rechten. Dit is geen afscheid, maar net extra voedingsbodem voor verzet.
